Kazachstan

Żyje tu około 16 852 000 obywateli, z czego największą grupę stanowią Kazachowie ok. 42%, Rosjanie- 37%, Ukraińcy- 5,7%, Niemcy- 4,7% oraz Uzbekowie- 2%. Mniejszość tego kraju stanowią również Polacy.

Urzędowym językiem jest tu kazachski, natomiast używa się też powszechnie rosyjskiego.

Cudzoziemcy przybywający do Kazachstanu powinni posiadać zaświadczenie (najlepiej w języku rosyjskim, w ostateczności – w angielskim) potwierdzające, że nie są nosicielami wirusa HIV. W przypadku braku powyższego dokumentu w ciągu 10 dni po przybyciu do Kazachstanu będą musieli poddać się obowizku posiadania dokumentu potwierdzającego szczepienia. Wskazane jest jednak przed przyjazdem do Kazachstanu zaszczepienie się przeciwko żółtaczce pokarmowej typu A i wszczepiennej typu B. Zaleca się dokładne mycie zakupionych produktów i picie tylko przegotowanej lub butelkowanej wody. Na bazarach należy unikać kupowania produktów gotowych do spożycia. W południowym i zachodnim Kazachstanie istnieją ogniska endemiczne dżumy, w ostatnich latach odnotowano również przypadki zarażenia wąglikiem. Chorobą występującą powszechnie jest gruźlica, która jest bardzo poważnym problemem dla mieszkańców Kazachstanu. Odnotowuje się również dużą liczbę przypadków zachorowań na choroby weneryczne oraz zakażenia wirusem HIV. Służba zdrowia w Kazachstanie jest na niskim poziomie. Również warunki panujące w szpitalach i przychodniach są bardzo złe. Jeśli jest to możliwe, należy unikać dłuższego pobytu w szpitalu. Brakuje podstawowych lekarstw i sprzętu medycznego. W Ałmaty i Astanie można skorzystać z usług kliniki rządowej. Należy także zaznaczyć, że w ostatnim czasie w większych miastach zostało otwartych wiele aptek, w których można dostać większość podstawowych leków, w tym także zachodnich. Jednak ze względu na znajdujące się powszechnie w sprzedaży lekarstwa podrabiane, zalecane jest przywiezienie ze sobą niezbędnych medykamentów. Znacznie podniósł się poziom usł przychodnie o europejskim standardzie. Fatalnie natomiast przedstawia się sytuacja na prowincji, gdzie nie ma szans na przeprowadzenie skomplikowanych analiz czy operacji, a do szpitala należy wziąć wszystkie niezbędne przedmioty, łącznie z własnym prześcieradłem. Opieka medyczna jest płatna, a ceny za usługi medyczne są porównywalne z europejskimi. Nie ma jednak jednego ustalonego cennika. Zagrożenie przestępczością jest nie większe niż w Polscce. Przypadki pobicia cudzoziemców czy napady z bronią w ręku zdarzają się sporadycznie. Obywatele polscy powinni jednak dla własnego bezpieczeństwa posiadać w paszporcie kartkę z adresem i telefonem polskiej ambasady, najlepiej w języku rosyjskim. Przestępczość w Kazachstanie ma swoją lokalną specyfikę. Powszechną plagą jest wysoki poziom korupcji i wymuszeń. Zdarzają się przypadki legitymowania cudzoziemców przez umundurowanych bądź ubranych po cywilnemu pracowników milicji, którzy wykorzystują tę sytuację do szukania pretekstu, aby wyłudzić pieniądze. Należy wówczas stanowczo prosić o kontakt z konsulem. Pozytywny skutek odnosi też prośba o wylegitymowanie się milicjantów. Jeśli chodzi o kradzieże, należy zwłaszcza uważać na złodziei kieszonkowych, którzy grasują na bazarach.

Nie ma szczególnych norm prawnych i zwyczajowych, których nieprzestrzeganie mogłoby doprowadzić do sytuacji konfliktowych. Realnym zagrożeniem jest niebezpieczeństwo wystąpienia silnego trzęsienia ziemi w rejonie łańcucha górskiego Tien-Szan, w tym i w Ałmaty. W mieście na wybranych budynkach wiszą tabliczki wskazujące miejsce zgrupowań po trzęsieniu ziemi. Dla osób uprawiających turystykę wysokogórską poważnym zagrożeniem są lawiny śnieżne, a w okresie wiosenno-letnim tzw. sieli, czyli lawiny złożone z kamieni, błota i lodu. W tym okresie część łańcucha górskiego Tien-Szan jest zamknięta dla turystów. Przepisy ruchu drogowego są w Kazachstanie w sposób rażący łamane. Zgodnie z niepisanymi regułami ruchu drogowego pierwszeństwo ma zawsze samochód przed pieszym. Kierowcy bardzo rzadko posługują się kierunkowskazami, wyprzedzają w miejscach niedozwolonych.