Indonezja

indonezyjski (bahasa), używany różnież język: angielski, holenderski, jawajski;

Ubezpieczenia osobowe nie są obligatoryjne, lecz wskazane ze względu na wysokie koszty usług medycznych w placówkach zapewniających wysoki poziom świadczeń. Niektóre towarzystwa ubiezpieczeniowe ubezpieczają na wyjazdy do Indonezji, ale w razie zachorowań ograniczają się do pokrywania rachunków za usługi medyczne przedstawionych po powrocie do kraju. W związku z tym zaleca się wybór takich towarzystw ubezpieczeniowych, które mają swoich agentów na terenie Indonezji i które mogą na bieżąco opłacać świadczone usługi medyczne. Jest to ważne także dlatego, że w Indonezji w zasadzie nie świadczy się żadnych usług medycznych bez wcześniejszego uiszczenia opłat lub udzielenia gwarancji zapłaty ze strony uznanej międzynarodowo firmy ubezpieczeniowej, posiadającej cieszącego się dobrą opinią agenta na tutejszym terenie. Nie są wymagane żadne szczepienia. Do największych zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych należą: pasożyty układu trawiennego, dur brzuszny, biegunka, gorączka krwiotoczna denge, żółtaczka typu A i B, gruźlica. Istnieje też znaczne zagrożenie malarią poza dużymi skupiskami ludzkimi. Przy podróżach poza Jawę i Bali miejscowe władze zalecają szczepienia lub branie lekarstw przeciw ww. chorobom. Opieka medyczna zarówno państwowa, jak i prywatna jest płatna. Poziom usług, zwłaszcza w szpitalach państwowych, jest średni; koszt wizyty lekarskiej wynosi przeciętnie od 15 do 30 USD, przy nagłych wypadkach — do 200 USD; koszt jednej doby w szpitalu — od 15 USD w szpitalu państwowym (Szpital Wydziału Medycyny Uniwersytetu Indonezja "Cipto Mangkusumo" w Dżakarcie) do 250 USD w prywatnej klinice; przeciętny koszt pobytu w szpitalu – 150 USD (koszty nie obejmują opłat za usługi lekarzy, badania laboratoryjne i lekarstwa). Według informacji miejscowych władz po maju 1998 r. o 30 proc. wzrosło zagrożenie przestępczością pospolitą (kradzieże i rozboje) na wszystkich wyspach archipelagu. Należy pamiętać o ostrożności podczas poruszania się autobusami (kradzieże kieszonkowe) i taksówkami. Nasiliły się rozruchy na tle politycznym, religijnym i etnicznym, które są dużym zagrożeniem dla życia oraz zdrowia. Dotyczy to takich regionów jak: prowincja Aceh, Północne Moluki, Moluki, Papua Zachodnia, Timor Zachodni, Środkowe Sulawesi (Celebes).

Z uwagi na dominujący w Indonezji islam, oprócz Północnej Sulawesi (Celebesu), Papui Zachodniej i Małych Wysp Sundajskich, wskazane jest, aby unikać noszenia odkrytych strojów (np. plażowych) w dużych skupiskach ludzkich oraz przy zwiedzaniu świątyń i miejsc kultu. Wchodząc do meczetów, należy zdejmować buty, a kobiety powinny okryć głowy chustą. Należy ponadto pamiętać, że w Indonezji w ostatnich latach następuje przyspieszenie procesu islamizacji i arabizacji, w związku z czym turyści mogą być w niektórych prowincjach lub regencjach zaskakiwani dodatkowymi wymogami respektowania pewnych symboli zewnętrznych religii muzułmańskiej. Na Bali przy zwiedzaniu świątyń buddyjskich i hinduistycznych zazwyczaj niezbędne jest nakładanie sarongu (płachta materiału, którą trzeba owinąć biodra i zasłonić nogi — w niektórych świątyniach jest ona udostępniana bezpłatnie).